حدود ده سال است که چهره شخصی به نام رضا تقی زاده در رسانه های ماهواره ای فارسی زبان خارج از کشور دیده می شود، اما کسی او را به درستی نمی شناسد. رسانه های ماهواره ای و تارنما های اینترنتی از تقی زاده با عناوین: دکتر، پروفسور، استاد دانشگاه گلاسگو، تحلیلگر مسائل سیاسی داخلی و خارجی، کارشناس مسائل خاورمیانه، کارشناس نفت و انرژی، کارشناس اقتصاد، کارشناس مسائل هسته ای ایران و گاهی فعال سیاسی، نام برده می شود. به راستی رضا تقی زاده کیست، نام اصلی او چیست، آیاکسی از گذشته این شخص آگاه است؟
درهیچ جا اثری از گذشته خانوادگی، تحصیلی و شغلی رضا تقی زاده دیده نمی شود. به نظر می رسد هیچ کس اطلاعات درستی از او ندارد. اغلب ایرانیان فقط او را به دلیل شرکت در برنامه های تلویزیونی در رسانه های فارسی زبان می شناسند. او در باره خود حاضر به کمترین گفتگویی نیست. درهیچ یک از دانشگاه های گلاسگو و جزیره انگلیس یا هیچ دانشگاه دیگری تاکنون اثری از دکتر رضا تقی زاده، نه به عنوان استاد و نه به عنوان شاگرد دیده نشده است. هیچ کتاب یا رساله ای به زبان خارجی یا فارسی از شخصی که این همه عنوان با خود یدک می کشد به دست نیامده است.
بیشتر مطالب او در قالب مقاله های کوتاه به زبان فارسی می باشند. او همواره مسائل سیاسی ایران و جهان را طوری تفسیر می کند که تا چند روز دیگر جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد و این داستان ده سال است که ادامه دارد. باید پرسید این عناوین بر پایه چه مدارک تحصیلی به رضا تقی زاده نسبت داده می شود ؟ چرا هیچیک از این رسانه ها درباره پیشینه او کنجکاوی نکرده اند؟
رادیو فردا، نوشت؛ رضا تقی‌زاده تحلیلگر ایرانی مقیم بریتانیاست که در حوزه مسائل ایران و سیاست داخلی و خارجی صاحب نظر است.
سایت رادیو آلمان می نویسد: دکتر رضا تقی زاده، استاد دانشگاه گلاسکو و تحلیلگر مسائل ایران است. همین سایت در بخش دیگری تقی زاده را کارشناس مناسبات بین‌الملل نامیده است.
رادیو زمانه نوشت: آقای رضا تقی‌زاده استاد پیشین دانشگاه گلاسکو و کارشناس سیاسی است.
سایت رادیو فرانسه مقالات وی را به عنوان مقالات ویژه منتشر می کند.
ریانووستی، ارگان رسمی دولت روسیه نوشت: رضا تقی زاده، استاد دانشگاه گلاسکو و کارشناس ایرانی الاصل مقیم لندن می باشد.
سایت ترند، رسانه دولتی جمهور آذربایجان او را پروفسور، معرفی می کند.
سایت العربیه او را دکتر رضا تقی زاده، کارشناس و تحلیلگر مسائل ایران و فعال سیاسی مقیم لندن معرفی می کند.
سایت اینترنتی راه سبز نوشت؛ دکتر رضا تقی‌زاده، اقتصاد‌دان و کارشناس انرژی هسته ای می باشد.
تلویزیون ماهواره ای فارسی زبان ایران فردا، وابسته به عربستان سعودی که به مدیریت علیرضا نوریزاده در لندن به روی آنتن می رود؛ تقی زاده را دکتر و کارشناس سیاسی و انرژی می داند.
تلویزیون ماهواره ای فارسی زبان رها وابسته به امیر حسین جهانشاهی در لندن، ، تقی زاده را استاد علوم سیاسی دانشگاه گلاسکو، دکتر در انرژی و کارشناس سیاسی معرفی می کند.
بنگاه سخن پراکنی انگلیس -بی بی سی- او را کارشناس مسائل هسته ای ایران می نامد.
صدای اسرائیل نیز او را کارشناس مسائل خاورمیانه می نامد.
چند تلویزیون ماهواره ای فارسی زبان در لوس آنجلس، تقی زاده را با عناوین گوناگونی معرفی می کنند.
تقی زاده پای ثابت همه کنفرانس ها
رضا تقی زاده، پای ثابت کنفرانس های مشکوک؛ استکهلم، بروکسل و پراگ بود، این کنفرانس ها محل تجمع اصلاح طلبان جمهوری اسلامی بودند، به یاری و تاًیید همین کنفرانس ها بود که شیخ حسن روحانی از پشتیبانی بخش مهمی از آرای اپوزیسیون خارج از کشور بهره مند شد.
متن قبلی که مورد اعتراض آقای نوری علا قرار گرفته است: «تقی زاده تابستان گذشته در کنفرانسی که یک اپوزیسیون نمایشی! چند نفره در آلمان برگزار کرده بود سخنرانی کرد. تقی زاده در کنفرانسی که سال گذشته توسط اسماعیل نوری علا در آمریکا برگزار شد به عنوان مشاور سکولاریسم سبز! شرکت کرده است.»
متن تصحیح شده : «تقی زاده در کنفرانسی که در ماه مه 2013، از سوی انجمن سکولارهای سبز تورنتو زیر نظر شورای هماهنگی سکولارهای سبز ایران تشکیل شد، بعنوان عضو هیئت امنای دانشگاه سکولار دموکراسی و استاد آینده این اندیشگاه شرکت و سخنرانی کرد. تقی زاده دو ماه پیش از این تاریخ به عضویت کمیته برگزاری نخستین کنگره سکولار دموکرات های ایران در آمد و با امضای پیمان نامه این کنگره، نام وی به عنوان عضو هیئت مؤسس نخستین کنگره سکولار دموکراسی در کنار نام اسماعیل نوی علا و شماری دیگر قرار گرفت. »
تقی زاده در ژوئیه 2014، به همراه چند تن از اعضای شورای همبستگی ملی ایران در واشنگتن به همراه اسدالله نصر اصفهانی سخنگوی این سازمان در یکی از سالن های سخنرانی کنگره آمریکا دیده شده است. پس از این جلسه بود که سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا به خبرنگار فاکس نیوز؛ گفت آمریکا هیچ برنامه ای برای شناسایی گروه های اپوزیسیون ایران ندارد.
دو منبع آگاه می گویند؛ شخصی به نام محمد رضا تقی زاده پیش از انقلاب، عضو کنفدراسیون جهانی دانشجویان ایرانی در انگلیس بوده است، این شخص پس از انقلاب اسلامی به ایران بازگشت، هویت این شخص مورد تاًیید قرار گرفته است ولی با دلایلی که در پایین بر شمرده خواهد شد، رضا تقی زاده نمی تواند این شخص باشد. گفته می شود نام کوچک تقی زاده نیز محمد رضا است
تقی زاده در آغاز سال 2013، میلادی، مدتی به عنوان سخنگوی « کمیته موقت هماهنگی به منظور تشکیل شورای ملی ایران» فعالیت کرد، این شورا همان شورای ساخته و پرداخته رضا پهلوی بود. چندی بعد کارگردانان این شورا با موافقت رضا پهلوی طی یک بیانیه اینترنتی رضا تقی زاده را از سخنگویی شورا برکنار کردند و در بیانیه روز دوشنبه 28 اسفند ماه 1391، نوشتند: « با امعان نظر به کوتاهی آقای رضا تقی زاده در انجام اموری که «کمیته موقت هماهنگی به منظور تشکیل شورای ملی ایران» بر عهده ایشان نهاده بود و علیرغم تذکرهای اعضای این کمیته به نامبرده، متاسفانه ایشان اقدام مثبتی برای بهبود امور ننمودند، لذا این کمیته قصد برکناری وی را در دستور کار خود داشت، که ایشان قبل از طرح مسئله در نشست عمومی و پاسخ به سئوالات، به منظور فرافکنی، اقدام به کناره گیری کرده و آنرا رسانه ای نمودند، اینک از آنجائی که هدف این تشکیلات جذب حداکثری ایرانیان در برگزاری هرچه با شکوه تر اولین جلسه مجمع موسس شورای ملی می باشد، با کناره گیری مشارالیه موافقت می نماید.»
پس از این ماجرا، رضا تقی زاده در کمال ناراحتی با چشمان اشکبار در تلویزیون فارسی زبان ماهواره ای اندیشه، که از آمریکا پخش می شود، ظاهر شد و از روابط نزدیک خود در پیش از انقلاب با شهبانوی سابق و دفتر او سخن گفت، وی اشاره کرد روزی که شاه و شهبانو ایران را ترک می کردند او توانسته بود در پای هلیکوپتری که آنان را به فرودگاه مهرآباد می برده است چند لحظه با شهبانو گفتگو کند و شهبانو یادداشتی به خط خود، به تقی زاده سپرده است که جزو افتخارات تقی زاده محسوب می باشد.
تقی زاده عضو سازمان جوانان حزب ایران نوین
چند تن از کسانی که رضا تقی زاده را پیش از انقلاب می شناسند می گویند که وی از همان آغاز جوانی در پی کسب قدرت و به دست آوردن شغل و مقام نان و آبدار از راه ساده و معمول آن دوران بوده است. به همین دلیل خلاف اکثریت جوانان آن روزگار که بیشتر در پی کسب دانش، تخصص و کار بوده اند به دنبال حزب بازی و باند بازی های دوران شاه برآمده و به عضویت سازمان جوانان حزب ایران نوین در آمده بود.
در آن دوران دو حزب؛ ایران نوین
به دبیرکلی امیر عباس هویدا و حزب مردم به دبیر کلی امیر اسدالله اعلم، اجازه فعالیت
حزبی داشتند و هر دو این احزاب با بودجه دولت اداره می شدند و به عنوان احزاب فرمایشی
از آنان نام برده می شد و در میان مردم به کوکا کولا و پپسی کولا معروف شده بودند.
در سال 1353 خورشیدی، محمد رضا شاه تاب تحمل دو حزب فرمایشی ایران نوین و مردم را که دست ساخته خودش بودند نیاورد و با ادغام این دو حزب، روش تک حزبی را در کشور حاکم کردو حزب رستاخیز را بنیان نهاد. پس از این تاریخ تقی زاده هم مانند دیگر اعضای دو حزب منحل شده به عضویت حزب جدید رستاخیز درآمد.
رضا تقی زاده عضو انجمن شهر تهران
کسانی که تقی زاده را بخوبی می شناسند می گویند؛ تقی زاده در پیش از انقلاب مدتی هم عضو انجمن شهر تهران بوده است. شهردار تهران در آن دوران غلامرضا نیک پی بود که از طرف شاه به این مقام منصوب شده بود. اصولاً انتخاباتی در کار شهر و شهرداری ها نبود و مانند انتخابات نمایندگان مجلس شورای ملی بیشتر کار ها نمایشی بود. غلامرضا نیک پی آخرین شهردار دوران پادشاهی پس از انقلاب به دست انقلابیون خشمگین گرفتار و اعدام شد.
انجمن شهر ها نیز از شماری سر سپردگان حکومت وقت تشکیل می شد و صلاحیت اعضاء بایستی به تاًیید ساواک می رسید. همان روشی که امروز نیز در حکومت اسلامی ایران جاری است؛ نام نامزد های نمایندگی هر نهاد یا سازمانی باید پیش از هر چیز به تاًیید شورای نگهبان جمهوری اسلامی برسد. اعضای انجمن شهر مانند کارمندان شهرداری حقوق دولتی دریافت می کردند.
تقی زاده کارمند اتاق اصناف پایتخت
در تابستان 2013 میلادی، رضا تقی زاده، در سفری به آمریکا در جلسه ناهار خصوصی با چند فعال سیاسی و روزنامه نگار ایرانی مقیم آمریکا که در شهر لوس آنجلس برگزار شده بود شرکت کرد. در آن جلسه معلوم شد که رضا تقی زاده پیش از انقلاب مدتی در اتاق اصناف پایتخت! تهران، کار می کرده است، یکی از همکاران پیشین تقی زاده در اتاق اصناف پایتخت درآن جلسه حضور داشته و این مطلب را در حضور رضا تقی زاده بیان کرده است. در همان جلسه روشن شد که رضا تقی زاده عضو جوانان حزب رستاخیز بوده و قصد داشته در انتخابات بعدی خود را کاندیدای نمایندگی مجلس نماید که با سقوط رژیم سلطنتی این مسئله منتفی شده است.
«اتاق اصناف پایتخت در آذر ماه سال 1351، برای نظارت بر بازار و کسبه تهران تشکیل شد، این سازمان زیر نظر مستقیم ساواک و با کمک شهربانی کار می کرد. آخرین رئیس اتاق اصناف پایتخت در دوران حکومت سلطنتی یک سرگرد شهربانی به نام رسول رحیمی بود که پس از انقلاب از ایران خارج شد و هم اکنون در آمریکا زندگی می کند.
اتاق اصناف با سخت گیری و استفاده
از روش های امنیتی - پلیسی توانست در این چند سال بسیاری از بازاریان و کاسب های تهران
را در صف دشمنان رژیم پادشاهی جای دهد.»
تقی زاده در دوران سید محمد خاتمی
در نوامبر 2013، میلادی، یک منبع درون ایران گفت: رضا تقی زاده در دوران رئیس جمهوری سیّد محمد خاتمی مدتی در دفترخاتمی خدمت کرده و ماًموریت های خصوصی به او واگذار می شده است. همان منبع افزود که رضا تقی زاده پس از شکست جریان اصلاح طلبی از ایران خارج شده است. این خبر نشان می دهد که تقی زاده، در دوران رئیس جمهوری سیّد محمد خاتمی، در ایران بسر می برده است.
بررسی نوشته های تقی زاده
تقی زاده شخص مرموز و راز نگهداری است، بجز چند عکس کلیشه ای چیزی از او دیده نشده است. شماری از ایرانیان ادعا های وی را درباره عناوینی که بخود نسبت داده است، نادرست می دانند. مقالات تقی زاده از سوی چند تن از فعالین سیاسی، تحلیلگران و یک کارشناسان اطلاعاتی مورد بررسی قرار گرفته اند، در این بررسی ها روشن شد که تقی زاده آدم با هوشی است و اصلاً علاقه ای به گفتگو در باره خود ندارد، وی از این مسئله طفره می رود.
تقی زاده اشتیاق زیادی به گفتگو در باره مسائل؛ سیاسی، اقتصادی و حتی اطلاعاتی دارد. در لابلای مقالات تقی زاده مشاهده می شود که در زمینه امور اطلاعاتی از آگاهی های نسبتاً خوبی برخوردار است. به نظر می رسد که رضا تقی زاده، در زمینه های امنیتی و اطلاعاتی آموزش دیده است که در پایین به این موضوع پرداخته خواهد شد. از سوی دیگر تقی زاده در نتیجه گیری های خود در مقالاتی که به امور اطلاعاتی مربوط می شود دارای لغزش و کاستی هایی است، این نکته بینی نشان می دهد که او در زمینه اطلاعاتی و امنیتی در حد یک ماًمور آموزش دیده می باشد ولی صاحب نظر و کارشناس نیست.
تقی زاده و مجاهدین خلق
رضا تقی زاده درفرصت هایی به مسئله سازمان مجاهدین خلق پرداخته است، وی در تاریخ جمعه 28 سپتامبر 2012، در سایت رادیو فرانسه زیر عنوان: « پرسش‌هایی پیرامون منابع مالی و جایگاه سیاسی مجاهدین خلق» همه اتهاماتی را که جمهوری اسلامی علیه سازمان مجاهدین می گوید، باز گو کرد.
تقی زاده و ماجرای دفتر فرح پهلوی
سیامک زند، کارمند با سابقه بخش مطبوعاتی وزارت دربار می گوید: « علی عراقی، مسؤل روابط عمومی دفتر شهبانو بود، وی از کارمندان هواپیمایی ملی (ایران ایر) بود و به دفتر فرح ماًمور شده بود در آن زمان شخصی به نام تاج بخش رئیس دفتر فرح بود که بعد به سویس رفت. هنگامی که هوشنگ نهاوندی رئیس دفتر فرح شد، او و چند تن دیگر از حسودان چشم دیدن علی عراقی را نداشتند و در پی دسیسه ای برای برکنار کردن وی لحظه شماری می کردند.
در شب ژانویه 1978، میلادی، جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا و همسرش روزالین میهمان شاه ایران بودند. منصوره پیرنیا خبرنگار یک نشریه ایرانی به علی عراقی متوسل شد تا برای او یک مصاحبه با روزالین کارتر برنامه ریزی کند. عصر همان روز همسر جیمی کارتر برنامه بازدید از موزه عباسی و تاًسیسات فرهنگسرای نیاوران را داشت، خانم پیرنیا از فرصت کوتاهی استفاده کرد و با همسر کارتر مصاحبه ای انجام داد، همسر کارتر دهاتی مسلک بود و عادت به این کار ها نداشت و به همین دلیل منشی مطبوعاتی جیمی کارتر از این مصاحبه پیش بینی نشده نزد هدایت الله ذوالفقاری یکی از مسئولین دفتر فرح اظهار ناخشنودی کرد. ذوالفقاری موضوع را به هوشنگ نهاوندی گفت، نهاوندی که مترصد چنین فرصتی بود دست ها را بهم مالید و همان شب در کاخ نهاوندی و هدایت الله ذوالفقاری در زیر پله های به انتظار فرح ایستادند، هنگامی که فرح از پله ها پایین آمد، هوشنگ نهاوندی تعظیم بلند بالایی کرد و گفت: قربان واجب العرضم، و ادامه داد؛متاًسفانه علی عراقی پای را ا زحد فراتر گذاشته و باعث ناراحتی خانم کارتر شده است و ماجرا را وارونه تعریف کرد، فرح هم در پاسخ گفت: پدر سوخته را بیرون کن.»
تقی زاده در روابط عمومی دانشگاه تهران
در زمان ریاست هوشنگ نهاوندی بر دانشگاه تهران رضا تقی زاده مسؤل روابط عمومی دانشگاه تهران شد، وی از نوچه های نهاوندی بشمار می رفت. شغل مسئول روابط عمومی دانشگاه تهران به دلیل حساسیت های بسیاری که به همراه داشت همواره زیر نظر سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک) کار می کرد. مسئولین روابط عمومی دانشگاه های کشور بویژه دانشگاه تهران از همکاران نزدیک ساواک بشمار می رفتند و بابت فعالیت های خود بجز حقوق ماهانه، از پاداش های مادی و معنوی همکاری های خود با ساواک بهره مند می شدند. مسئولین روابط عمومی دانشگاه های کشور دوره های آگاه سازی اطلاعاتی را در ساواک می گذراندند.
پس از اخراج علی عراقی نزدیک به ده ماه پست مسئول روابط عمومی دفتر شهبانو خالی مانده بود. شرایط پیش از انقلاب در حال شکل گیری بود، هرج و مرج در شهر های ایران باعث شد که دفتر مخصوص فرح از داخل شهر تهران به حوالی کاخ نیاوران جابجا شود و عملاً نیازی به مسئول روابط عمومی دیده نمی شد، فرح بیش از شاه هدف انتقادات و سرزنش های روحانیون و به تبع آن مردم خشمگین و انقلابی قرار گرفته بود و عملاً دفتر و روابط عمومی وی سکوت را ترجیح داده بودند.
در آن زمان وضع دانشگاه های کشور بهم ریخته بود، از بخش های حفاظت و روابط عمومی دانشگاه تهران کار مهمی ساخته نبود. در مهر ماه سال 1357، هوشنگ نهاوندی رئیس دفتر شهبانو موفق شد تا رضایت فرح را به دست آورد و سه ماه پیش از انقلاب رضا تقی زاده را از دانشگاه تهران به دفتر فرح ببرد و او را به عنوان مسئول روابط عمومی به این کار بگمارد.
تقی زاده در این سه ماه بیکار بود
و در انتظار رفع بحران و فرارسیدن روز های خوش دربار، زیر درختان دفتر در نزدیکی کاخ
نیاوران قدم می زد.
تقی زاده و این همه ماجرا!
ماجرای تقی زاده و امثال او در رسانه های فارسی زبان بیش از اندازه مسخره به نظر می رسد ،رسانه هایی که برای پر کردن برنامه های خود از تقی زاده دعوت می کنند متناسب با موضوع برنامه هایشان به وی عنوانی فراخور آن برنامه اهدا می کنند، و جالب این است که رضا تقی زاده نیز هیچگونه اعتراض یا تصحیحی در این مورد انجام نمی دهد.
این رسانه های مهم فارسی زبان که بیست و چهار ساعته مشغول به بیراهه کشاندن مردم بی پناه ایران می باشند حتی به خود زحمت نمی دهند تا نگاهی به رقبا انداخته تا بلکه دریابند که در دنیای امروزی تقی زاده نمی تواند همزمان؛ دکتر، تحلیلگر مسائل ایران و سیاست داخلی و خارجی، استاد دانشگاه گلاسکو، کارشناس سیاسی، کارشناس اقتصادی ، کارشناس انرژی هسته ای، کارشناس مسائل خاورمیانه ، استاد علوم سیاسی، پروفسور و مشاور چند گروه اپوزیسیون مختلف باشد. هریک از این تخصص ها نیاز به سال ها آموزش و تجربه دارد.
تا جایی که بررسی های مستند نشان می دهد تقی زاده در پیش از انقلاب اسلامی؛ عضویت در سازمان جوانان حزب ایران نوین، عضویت در حزب رستاخیز، عضویت در انجمن شهر تهران، کارمند اتاق اصناف پایتخت، نامزد ناکام نمایندگی مجلس شورای ملی دوران شاه، مسؤل روابط عمومی دانشگاه تهران و مسئول روابط عمومی دفتر فرح پهلوی به مدت سه ماه در دوران انقلاب در را کارنامه خود دارد.
متن قبلی که مورد انتقاد آقای نوری علا قرار گرفته است : « تقی زاده پس از فروپاشی رژیم سلطنتی؛ کارگزار دفتر سیّد محمد خاتمی در دوران اصلاح طلبان، مشاور سکولار های سبز، مشاورشورای رضا پهلوی ، مشاور شورای همبستگی ملی را همه یکجا در کوله بار خود گرد آورده است.»
متن تصحیح شده : « تقی زاده پس از فروپاشی رژیم سلطنتی؛ کارگزار دفتر سیّد محمد خاتمی در دوران اصلاح طلبان، عضو هیئت امنای دانشگاه سکولار دموکراسی و استاد آینده این دانشگاه ، مشاورشورای رضا پهلوی ، مشاور شورای همبستگی ملی را همه یکجا در کوله بار خود گرد آورده است.»
در پایان؛ به راستی آیا کسی می داند رضا تقی زاده کیست؟
